20.3.13

πνιγμένο ουρλιαχτό

Πάλι μ'έχει πιάσει αυτή η τρελή επιθυμία
Θέλω να ουρλιάξω,με όλη μου τη δύναμη
Να βγάλω στη φωνή μου όσο συναίσθημα έχω
Μα όλοι κοιμούνται,δε γίνεται
Και πάλι,δε θα το έκανα
Θα τρόμαζα από το συναίσθημα,θα κρυβόμουν πάλι κάτω από το πάπλωμα
Όπως παιδί.
Κι αν δεν ήταν ο φόβος,κι αν όντως τολμούσα να το κάνω
Θα άκουγες;
Άσκοπο,ας μείνει και σήμερα εγκλωβισμένο,πνιγμένο στο μαξιλάρι
Άλλη φορά
Άρρωστοι είστε
Σάπιοι.κενοί
Σιχαίνομαι τα πάντα σε 'σας
Με καταστρέφετε,με αδειάζετε
Την άνοιξη τη συνδυάσατε με την οικονομική άνθιση
Λατρεύω τα λουλούδια,μισώ τα χρήματα
Χάνω τον εαυτό μου,με προδίδει το μυαλό μου
Απελπίζομαι
Είμαι μικρή για να χωρέσω τόση αηδία
Είμαι μικρή για να αντέξω τόση φθορά
Φθορά όλων όσων περίμενα να ζήσω,όλων όσων βιαζόμουν να νιώσω
Στο διάολο το σύστημά σας,στο διάολο και σεις
Τα όνειρα γκρεμίζονται πριν καν ονειρευτώ
Όσα θα ζούσα με προσπερνούν
Δεν τα ζω
Δεν ζω,απλά υπάρχω
Με εγκαταλείπει σιγά σιγά η ψυχή μου
Την κοιτάω να απομακρύνεται και γελάω υστερικά
Τι άλλο μπορώ να κάνω;
Με έχετε αφοπλίσει,με έχετε εγκλωβίσει
Κουβάρι έγινα,μαζεύτηκα στη γωνία
Και πέθανα